صنایع بسته بندی با اشکال مختلف آن با رشد جمعیت و صنعتی شدن جوامع و نیاز به حمل و نقل و نگهداری مواد غذایی شکل گرفته است. در این راستا انقلاب صنعتی نوآوریهای متعددی از قبیل امکان تولید قوطی های فلزی، کارتن های مقوایی و … را فراهم نمود. علاوه بر این فرآیندهای تولید به میزان قابل توجهی بهبود یافتند و در میان تولید کنندگان ظروف بسته بندی این باور شکل گرفت که کیفیت بسته بندی باید کیفیت ماده غذایی داخل آن را منعکس نماید. در این دوره بسته بندیها محکم و سخت و گران قیمت تر طراحی شدند و منظور کیفیت  در بسته بندی در این دوره، دوام بالا و عمر طولانی بوده است. در دوران رکود اقتصادی امریکا، افزایش سوپرمارکت ها و فروشگاههای بزرگ نوع بسته بندیها را تغییر داد. پس از جنگ جهانی دوم مواد یکبار مصرف نظیر فویل و پلاستیک ها وارد زندگی روزمره شد. طی همین دوران تکنولوژی چاپ فلکسوگرافی اختراع شد و امکان چاپ تصاویر واقعی بر روی بسته بندی ها را فراهم آورد. این فن آوری چاپ نسبت به فن آوریهای قبلی بسیار دقیق تر بود و موفق شد تا بسته بندی با طرح های مطلوب تری را به بازار عرضه نماید. علاوه بر این طی این زمان نوآوریهایی در زمینه آلومینیوم و پلاستیک بوجود آمد و موجب ارزان تر شدن و همه گیر شدن استفاده از این مواد در بسته بندیها گردید.

قوطی های بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی وظیفه حفظ کیفیت محتویات و ارزش غذایی آنها را گاهاً تا چندین سال دارند. در طول زمانهای نگهداری برهمکنش میان بسته بندی و ماده غذایی باید به حداقل برسد. قوطی ها معمولاً با یک لایه محافظ آلی پوشش داده می شوندکه موجب حفاظت قوطی در برابر اثرات غذا شده و از واکنش شیمیایی میان قوطی و ماده غذایی جلوگیری می کند. پوشش های این صنعت باید در برابر فرآیندهای تولید و استریلیزاسیون/پاستوریزاسیون مقاوم باشند، برای انواع قوطی های غذایی و نوشیدنی قابل استفاده باشند، مهاجرت مواد شیمیایی از آنها به ماده غذایی در مقادیر مخاطره آمیز برای سلامتی انسان نداشته باشند، به خوبی به سطح چسبیده و حتی در شرایط تغییر شکل غیر عمدی از سطح جدا نشود، در برابر انواع مواد غذایی خورنده مقاوم بوده و از فلز محافظت نماید و نهایتاً از ماده غذایی محافظت نموده و تاثیری بر طعم و بوی آن نداشته باشد.